- Dzień dobry, czy dodzwoniłam się do psychologa, bo mam taki problem i chciałabym/ chciałbym rozpocząć terapię...?
To
zdanie, modyfikowane na różne sposoby, słyszę bardzo często odbierając
telefon od potencjalnych klientów, którzy jak się później okazuje
chcieli umówić się na konsultację do PSYCHOTERAPEUTY.
Wiedza
na temat wszelkiego rodzaju psychospecjalistów jest niewątpliwie bardzo
niska. I o ile nie dziwi to w przypadku pacjentów (tym bardziej, że
mogą zaszkodzić jedynie sobie idąc do niewłaściwego specjalisty), o tyle
w przypadku specjalistów z kręgu "psycho" niewiedza ta bulwersuje,
denerwuje i budzi ogromny niepokój (szczególnie gdy słyszę od pacjentów,
że "psychiatra zalecił im psychoterapię u psychologa" - o zgrozo!...ale
tym razem nie o tym.
Jak odróżnić psychologa od psychoterapeuty i
odwrotnie, a jak zidentyfikować psychiatrę? Między innymi na te pytania
postaram się odpowiedź w tym dizerze.
Każdy ze wspomnianych specjalistów ma szerokie spektrum działania, ale każdy zupełnie inne.
Psycholog jest
specjalistą po 5 letnich studiach magisterskich przygotowanym do tego,
aby przeprowadzać badania naukowe, badania i diagnozy psychologiczne, na
podstawie testów, obserwacji, wywiadu...
Psycholog może również
udzielać pomocy psychologicznej lub poradnictwa psychologicznego,
edukować czyli stosować tzw. psychoedukację, wspierać na różne sposoby –
emocjonalnie, informacyjnie. Nie jest jednak absolutnie uprawniony do
tego , aby prowadzić psychoterapię!
Psychiatra to lekarz,
który w toku studiów lekarskich uzyskał ogólne wykształcenie medyczne,
następnie w ramach specjalizacji wykształcił się do leczenia chorób i
zaburzeń psychicznych używając do tego farmakoterapii. Co oznacza, że
lekarz – psychiatra najczęściej zdiagnozuje pacjenta i zleci
przyjmowanie leków.
Psychoterapeuta natomiast, to
specjalista wyszkolony i przygotowany do tego, aby choroby, zaburzenia
czy problemy psychiczne leczyć metodami psychoterapeutycznymi. Takim
specjalistą można zostać dopiero po kilku latach kształcenia
podyplomowego (studia w zakresie psychoterapii można rozpocząć dopiero
po uzyskaniu dyplomu magistra) i trwa ono od kilku do kilkunastu lat.
Kształcenie
psychoterapeuty składa się, poza nauką teorii i technik, z własnej
terapii, która jest niezmiernie ważnym elementem edukacji
psychoterapeutycznej. Psychoterapeuta zwykle przynależy do organizacji
zrzeszającej psychoterapeutów, w swojej pracy kieruje się kodeksem
etycznym i podlega stałej superwizji.

Ze
względu na to, że w Polsce nie ma regulacji prawnych dotyczących zawodu
psychoterapeuty, właściwie każdy może otworzyć i prowadzić działalność
psychoterapeutyczną. Należy jednak pamiętać, że bez właściwego
przygotowania do prowadzenia psychoterapii takie działanie może być
niezwykle szkodliwe.
Zachęcam zatem do uważnego wybierania
specjalisty, od którego chcesz uzyskać pomoc, bo każdy oferuje coś...,
ale każdy coś innego.
Źródło "ile się muszą uczyć": za: M.Karlińska-Nehrebecka, A.Nehrebecki